W Ruchu Maryjnym, który obejmuje cały świat, z inicjatywy ks. Gobbi, najważniejsza jest we­wnętrzna przynależność do Ruchu, stała wola życia poświęceniem się Matce Bożej i do­prowadzania innych do życia nim. Naj­święt­sza Panna nie zwraca się jedynie do członków zapisanych do KRM, kiedy mówi o Swoich najmilszych synach, lecz do wszystkich kapłanów i biskupów, którzy Jej się powierzyli i usiłują żyć jako Jej po­święceni synowie.

Fakt przyjęcia wymagań zupełnego poświęcenia się Niepokala­nemu Sercu Maryi daje kapłanom głębokie uczucie ufności i spokoju. Wiara, że w konkretnych okolicznościach życia Najświętsza Panna jest zawsze przy nas i gorąco pragnie nam pomóc – o wiele lepiej niż mo­gła­by to u­czynić mama – budzi w nas głębokie poczucie bezpie­czeń­st­wa, nawet pośród osobistych cierpień i niepewności obecnego czasu. Dochodzimy tu do istoty przesłania Ewangelii, to znaczy do wiary w Bo­żą Opatrzność. Prowadzi ona do przyjmowania wszelkich okoli­cz­ności ży­cia z dziecięcą ufnością maleństw, które zdają się całkowi­cie na miłość Ojca. Dzięki temu przeszłość oddana jest nieskończo­nemu mi­łosierdziu Serca Jezusa; przyszłości oczekuje się jako daru Opatrz­no­ści, który do­sięgnie nas przez ręce Pośredniczki wszelkich łask; te­ra­ź­niejszość zaś przeżywa się z radosną żarliwością, jak to czynią dzieci ba­wiące się lub pracujące pod okiem swej mamy.

 

Przynależący do Ruchu kapłani przyjmują trzy zobowiązania:

  • poświęcenie się Niepokalanemu Sercu Ma­ryi;
  • jedność z Papieżem i Kościołem z nim zjednoczonym;
  • prowa­dzenie wiernych do życia poświęceniem się Maryi.

 

Osoby zakonne i świeckie przynależą duchowo do tego Ruchu, o ile przyjmują następujące zobowiązania:

  • żyć poświęceniem się Niepoka­la­ne­­mu Sercu Maryi;
  • trwać w wierności przyrzeczeniom chrzcielnym;
  • stale podejmować wysiłek modlitwy i nawrócenia;
  • budować radosną jedność z kapłanami i biskupami.

O­soby te nie są związane żadnymi więzami prawnymi i mogą działać w spo­sób wolny w różnych stowarzyszeniach kościelnych, do których już należą.

Jedną z form modlitwy najbardziej charakterystycznej dla Kapłańskiego Ruchu Maryjnego są Wieczerniki różańcowe. Jest to bardzo prosta forma modlitwy, kiedy na wzór uczniów, którzy byli zjednoczeni z Ma­ryją w Wieczerniku Jerozolimskim, wierni świeccy, osoby zakonne, kapłani spotykają się razem, aby mo­d­lić się z Maryją, żyć poświęceniem się Jej, budować braterstwo.