List ks. Gobbi na rok 2003

List ks. Stefano Gobbi na rok 2003 do wszystkich członków duchownych i świeckich Kapłańskiego Ruchu Maryjnego na świecie

Ave Maria! Najdrożsi!

Do wszystkich kieruję moje życzenia pokoju, ufności i pociechy w bolesnych czasach wielkiej próby, przez którą przechodzi Kościół i cała ludzkość i z powodu której Ojciec Święty Jan Paweł II ogłosił rok 2003 – Rokiem Różańca.

«Na początku tysiąclecia, które rozpoczęło się przejmującymi grozą scenami zamachu z 11 września i w którym pojawiają się codziennie w tylu częściach świata nowe obrazy krwi i przemocy, ponowne odkrycie różańca oznacza zagłębienie się w kontemplowanie tajemnicy Tego, który „jest naszym pokojem”» (R.V.M.,6).

«Trudności, jakie na początku tego nowego tysiąclecia pojawiają się na światowym ho ryzoncie, skłaniają nas, by uznać, że nadzieję na mniej mroczną przyszłość może w nas wzbudzić jedynie interwencja z Wysoka, zdolna pokierować sercami tych wszystkich, którzy żyją w sytuacjach konfliktowych, i tych, którzy trzymają w swych rękach losy narodów. Różaniec ze swej natury jest modlitwą po koju» (R.V.M.,40).

«Kościół zawsze uznawał szczególną skuteczność tej modlitwy, powierzając jej wspólnemu odmawianiu, stałemu jej praktykowaniu, najtrudniejsze sprawy. W chwilach, gdy sa mo chrześcijaństwo było zagrożone, mocy tej właśnie modlitwy przypisywano ocalenie przed niebezpieczeństwem, a Matkę Bożą Różańcową czczono jako Tę, która wyjednywała wybawienie» (R.V.M.,39).

«Pragnę, by tę modlitwę przez cały rok w szczególny sposób proponowano i ukazywano jej wartość w różnych wspólnotach chrześcijańskich. Ogłaszam zatem okres od tegorocznego października do października roku 2003 Rokiem Różańca» (R.V.M.,3).

Temu naglącemu wezwaniu Papieża po win ni dać posłuch w sposób najbardziej szczególny kapłani i wierni należący do Kapłańskiego Ruchu Maryjnego.

O WYDARZENIACH 2002 ROKU

W 2002 roku uczestniczyłem w Wieczernikach regionalnych w Brazylii, w Boliwii, we Włoszech, we Francji, w Słowenii, w Austrii, w Niemczech, w Portugalii. Odwiedziłem 77 miast, 56 razy lecąc samolotem. Przewodniczyłem 107 wieczernikom, w których uczestniczyło 35 biskupów, 1700 kapłanów i 550 tysięcy wiernych.

W rekolekcjach, które odbyły się w Collevalenza w formie nieustannego wieczernika wzięło udział 15 biskupów oraz 300 kapłanów z pięciu kontynentów.

W ciągu tego roku Kapłański Ruch Maryjny był w sposób szczególny doświadczany przez wielkie cierpienia moralne i fizyczne, jakie dotknęły licznych jego członków. Z powodu tego byłem blisko was, dźwigając wraz z wami ciężar Krzyża, wspierając tak działanie Matki Najświętszej, która przez to oczyszcza Swe Dzieło. W dniach wielkiej próby stanie się ono niezwykłym znakiem Jej obecności i matczynej pociechy.

PLANY NA 2003 ROK

Powierzam woli Pana i planom Niepokalanego Serca Maryi wypełnienie programu wieczerników, jakie przygotowałem na ten rok.

- Rekolekcje Kapłańskie

W Collevalenza, od 29 czerwca do 5 lipca, przy Sanktuarium Miłości Miłosiernej, odbędą się rekolekcje dla biskupów i kapłanów z KRM, z Europy, Ameryki, Afryki, Azji i Oceanii. Informuję, że wszyscy będą w tym samym domu oraz że przyjmiemy tylko nielicznych świeckich i to wyłącznie odpowiedzialnych za Kapłański Ruch Maryjny.

Zachęcam kapłanów do przybycia z intencjami Mszy św., aby je złożyć w braterskim darze tym, którzy mają trudność w pokryciu kosztów. Zapisy przyjmuje i informacji udziela jak zwykle:

Ojciec Florio Quercia s.j. | via Guerrazzi, 14 | 40125 Bologna | Tel/fax: (0039) 051-233489 | e-mail: da12496@iperbole.bologna.it

- Regionalne wieczerniki za granicą

Czując, jak wzrasta zmęczenie, dolegliwości wieku i niepewność co do stanu mojego zdrowia, całkowicie w ręce Niebieskiej Mamy składam realizację programu, jaki przygotowałem dla zagranicy:

Od 15 stycznia do 3 kwietnia pojadę do Brazylii, Argentyny, Boliwii, Urugwaju, Paragwaju; 28 czerwca – do Słowenii. Jeśli warunki mi na to pozwolą, to od września do grudnia mam zamiar udać się do Kanady, do USA, Meksyku i Salwadoru.

- Regionalne wieczerniki we Włoszech

ROK RÓŻAŃCA: ROK WIECZERNIKA

W tym Roku Różańca zachęcam wszystkich do szerzenia wszędzie Wieczerników KRM, gdyż w nich zawsze odmawia się różaniec, odnawia się akt poświęcenia Niepokalanemu Sercu Maryi i czuje się pociechę Jej matczynej opieki w czasach wielkiej próby.

«Ponieważ nadszedł czas wielkiej próby, nadeszła też chwila, kiedy wszyscy powinni udać się do bezpiecznego schronienia Mego Niepokalanego Serca. Nie traćcie odwagi! Niech was umacnia ufność i nadzieja. Przepowiedziałam wam czekające was czasy: czasy bolesne i trudne. Uczyniłam to szczególnie po to, aby wam pomóc żyć nadzieją i w wielkiej ufności do waszej Niebieskiej Mamy. Im bardziej będziecie wchodzić w czas wielkiej próby, tym bardziej będziecie doświadczać w nadzwyczajny sposób Mojej matczynej obecności przy was. Jestem blisko, aby udzielać wam pomocy, bronić, ochraniać, pocieszać, przygotowywać was na nowe dni w ciszy i pokoju.» (Do kapłanów, umiłowanych synów Matki Bożej, 1 stycznia 1993)

CZAS WIECZERNIKA

«Ponawiam więc również dziś Moje zaproszenie do mnożenia Wieczerników modlitwy. Proszę o nie z bardzo wielkim matczynym naleganiem.» (30 maja 1993)

«To jest czas Wieczernika dla tej biednej ludzkości, tak bardzo wziętej w posiadanie przez duchy zła, popchniętej na drogę przyjemności i pychy, grzechu i nieczystości, egoizmu i nieszczęścia. Ludzkość musi teraz wejść do Wieczernika Mego Niepokalanego Serca: tam, gdzie jak Mama nauczę ją modlić się i okazywać skruchę, poprowadzę ją do pokuty i nawrócenia, do przemiany serca i życia. We wnętrzu tego Wieczernika, nowego i duchowego, przygotuję ją na przyjęcie daru drugiej Pięćdziesiątnicy, która odnowi oblicze ziemi. To dlatego proszę dziś, aby Kościół i ludzkość weszły do Wieczernika, jaki Niebieska Mama przygotowała dla was. Okres oczyszczenia i wielkiego ucisku, jaki właśnie przeżywacie, powinien być dla was czasem Wieczernika. Wejdźcie do nowego i duchowego Wieczernika Mojego Niepokalanego Serca, aby skupić się na intensywnej i nieustannej modlitwie z waszą Niebieską Mamą, w oczekiwaniu na wypełnienie się wielkiego cudu bliskiej już drugiej Pięćdziesiątnicy.» (22 maja 1996)

MODLITWA W WIECZERNIKU

W ciągu tego roku zachęcam wszystkich do rozmyślania nad Listem Apostolskim Ojca Świętego Rosarium Virginis Mariae. Dla KRM powinien on być powodem do radości i pociechy, gdyż są w nim podkreślone aspekty, jakie jasno wskazuje nasza książka Do Kapłanów, umiłowanych synów Matki Bożej.

MADONNA PROSI O RÓŻANIEC

Matka Boża mówi: «Moją szczególnie ulubioną modlitwą jest Różaniec Święty. W czasie Moich licznych objawień zawsze zapraszam do odmawiania go. Jednoczę się z tymi, którzy go odmawiają i proszę o to wszystkich – z niepokojem i matczyną troską.» (7 października 1983)

A Ojciec Święty pisze: «W dziewiętnastym i dwudziestym stuleciu Matka Chrystusowa w różnorakich okolicznościach dawała odczuć w jakiś sposób swoją obecność i usłyszeć swój głos, by zachęcić Lud Boży do tej formy modlitwy kontemplacyjnej. W szczególności, ze względu na głęboki wpływ, jaki wywierają one na życie chrześcijan, i na autorytatywne uznanie przez Kościół, pragnę przypomnieć objawienia z Lourdes i z Fatimy; związane z nimi sanktuaria są celem licznych pielgrzymów, szukających pociechy i nadziei.» (R.V.M.,7)

RÓŻANIEC JEST MODLITWĄ PROSTĄ I GŁĘBOKĄ

Ojciec Święty pisze: «W swej prostocie i głębi pozostaje ona również w obecnym trzecim tysiącleciu, które dopiero co się zaczęło, modlitwą o wielkim znaczeniu, przynoszącą owoce świętości (...) różaniec to modlitwa, którą bardzo ukochałem. Przedziwna modlitwa! Przedziwna w swej prostocie i głębi zarazem.» (R.V.M.,1-2)

Matka Boża poucza: «Dlaczego Święty Różaniec jest tak skuteczny? Ponieważ jest modlitwą prostą, pokorną, która kształtuje was duchowo do małości, łagodności i prostoty serca. Szatanowi udaje się zdobyć dziś wszystko przez ducha pychy i buntu wobec Boga. Rodzą w nim przerażenie ci, którzy postępują za waszą Niebieską Mamą, drogą małości i pokory. Modlitwa różańcowa – którą gardzą wielcy i pyszni – odmawiana jest z wielką miłością przez Moich małych i ubogich, przez dzieci, przez pokornych i cierpiących, przez bardzo wielu wiernych, którzy przyjęli Moje zaproszenie. Pycha szatana zostanie znowu pokonana przez pokorę małych. Czerwony Smok poczuje się ostatecznie upokorzony i pokonany, kiedy go zwiążę. Nie posłużę się w tym celu grubym łańcuchem, lecz słabym sznurkiem – Różańcem Świętym.” (7 października 1983)

RÓŻANIEC TO MODLITWA CHRYSTOLOGICZNA

Jan Paweł II, jak uczynił to w rozważaniu przed Modlitwą na Anioł Pański 27 października 2002, tak poucza w swoim Liście: «Odmawiać różaniec bowiem to nic innego, jak kontemplować z Maryją oblicze Chrystusa.» (R.V.M.,3)

Matka Boża uczy: «Rozważając jego tajemnice dochodzicie do zrozumienia planu Jezusa, widocznego w całym Jego życiu – od Wcielenia do urzeczywistnienia się Jego chwalebnej Paschy. Przez to wnikacie coraz bardziej w tajemnicę Jego Odkupienia.

Dzięki Niebieskiej Mamie dochodzicie do zrozumienia tajemnicy miłości. Przechodząc drogą Jej Serca, dochodzicie do posiadania ogromnego skarbu Bożej i żarliwej miłości Serca Chrystusa.» (7 października 1983)

OWOC WIECZERNIKA

Owocem wieczernika jest druga Pięćdziesiątnica. Matka Boża mówi: «We wnętrzu tego Wieczernika, nowego i duchowego, przygotuję ją na przyjęcie daru drugiej Pięćdziesiątnicy, która odnowi oblicze ziemi.» (Do Kapłanów..., 22 maja 1996)

«W tych Wieczernikach Duch Święty zstąpi, aby was poprowadzić ku drugiej Pięćdziesiątnicy. Zachodzi szczególna potrzeba, by w tych ostatnich czasach i Kościół, i cała ludzkość przemieniła się w stały Wieczernik modlitwy zanoszonej ze Mną i za Moim pośrednictwem. Wtedy zstąpi Duch Święty jako pociecha na pełne łez dni wielkiej próby.

Na ludzkość płaczącą bez Boga zstąpi pociecha Ducha Świętego. Doprowadzi On cały świat do doskonałego uwielbienia Ojca Niebieskiego. Dokona nowych zaślubin miłości pomiędzy odnowioną ludzkością a jej Panem, który ją stworzył, odkupił i zbawił.

W Kościele płaczącym, podzielonym, zaciemnionym i zranionym odczuje się pociechę Ducha Świętego. On w taki sposób okryje go mocą i mądrością, łaską i świętością, miłością i światłem, że będzie mógł dawać doskonałe świadectwo Jezusowi, który żyje w nim aż do skończenia świata.

Na dusze płaczące – które stały się niewolnikami szatana i zanurzyły w cieniu grzechu i śmierci – zstąpi pociecha Ducha Świętego. Udzieli On światła Bożej obecności, życia Bożej łaski, ognia miłości, tak że Przenajświętsza i Boska Trójca będzie mogła na zawsze w nich zamieszkać.

W płaczu wielkiej próby zstąpi pociecha Bożej obecności Ducha Pańskiego. On poprowadzi was do przeżywania wydarzeń, na które czekacie, z ufnością, odwagą, nadzieją, spokojem i miłością. W ogniu odczujecie Jego orzeźwienie, w chłodzie – Jego ciepło, w ciemnościach – Jego światło, we łzach – Jego pocieszenie, w lęku – Jego odwagę, w słabości – Jego siłę, w wielkim cierpieniu – Jego Boską ulgę. Zapraszam was dziś do połączenia waszej modlitwy z Moją, by Duch Pański mógł zstąpić na was ze wszystkimi Swymi darami.

Przyjdź, Duchu Święty! Przyjdź odmienić oblicze tej ziemi! Przyjdź szybko! Przyjdź w tych ostatnich czasach! Przyjdź teraz, gdy nadeszła wielka próba! Przyjdź przynieść nam drugą Pięćdziesiątnicę, aby nasze oczy mogły kontemplować Twój największy cud nowych niebios i nowej ziemi!» (Do Kapłanów, umiłowanych synów, 30 maja 1993)

PRZYJDŹ, PANIE JEZU!

Wtedy Duch Święty da Swe doskonałe świadectwo Jezusowi, który powróci w chwale i odnowi wszystkie rzeczy. Z Maryją wyjdźmy radośnie na spotkanie Chrystusa. Otwórzmy na oścież drzwi naszych serc, naszego życia i domów przed Jezusem Chrystusem, który przychodzi. Żyjmy wspaniałą i budzącą bojaźń godziną drugiego Przyjścia. Z siłą naszego świadectwa głośmy wszystkim to, co św. Piotr powiedział przed Sanhedrynem: „I nie ma w żadnym innym zbawienia, gdyż nie dano ludziom pod niebem żadnego innego imienia, w którym moglibyśmy być zbawieni.” (Dz 4,12)

Tylko On jest naszym Zbawicielem. Tylko On jest naszym Odkupicielem. On bowiem jest Jednorodzonym Synem Ojca, który za sprawą Ducha Świętego przyjął ciało w łonie Maryi, zawsze Dziewicy, umarł na Krzyżu dla naszego Odkupienia i zmartwychwstał, gdyż jest Bogiem. Jezus jest Pierwszym i Ostatnim, Początkiem i Końcem, Alfą i Omegą, Jutrzenką, która nas prowadzi do życia nowym dniem, rozświetlonym kontemplowaniem Jego Oblicza.

«Utkwić wzrok w Chrystusowym obliczu, rozpoznać Jego tajemnicę w zwyczajnej, bolesnej drodze Jego człowieczeństwa, aż ujrzy się Boski blask, objawiony ostatecznie w Zmartwychwstałym, zasiadającym w chwale po prawicy Ojca, to zadanie każdego ucznia Chrystusa, a zatem i nasze zadanie. Kontemplując to oblicze, otwieramy się na przyjęcie tajemnicy życia Trójcy Przenajświętszej, by doznawać wciąż na nowo miłości Ojca i cieszyć się radością Ducha Świętego. W ten sposób urzeczywistniają się również dla nas słowa św. Pawła: wpatrujemy się w jasność Pańską jakby w zwierciadle; za sprawą Ducha Pańskiego, coraz bardziej jaśniejąc, upodabniamy się do Jego obrazu (2 Kor 3,18).» (R.V.M.,9)

«Jest ona dobrze osadzona w duchowości chrześcijaństwa, które – po dwóch tysiącach lat – nic nie straciło ze swej pierwotnej świeżości i czuje, że Duch Boży pobudza je do wypłynięcia na głębię (Duc in altum), by opowiadać światu, a nawet wołać o Chrystusie jako Panu i Zbawicielu, jako drodze, prawdzie i życiu (J 14,6), jako celu historii ludzkiej, punkcie, ku któremu zwracają się pragnienia historii i cywilizacji». (R.V.M.,1)

«Patrzę na Was wszystkich, Bracia i Siostry wszelkiego stanu, na Was, rodziny chrześcijańskie, na Was, osoby chore i w podeszłym wieku, na Was młodzi: weźcie znów ufnie do rąk koronkę różańca, odkrywając ją na nowo w świetle Pisma Świętego, w harmonii z liturgią, w kontekście codziennego życia.» (R.V.M.,43)

Kard. Józef Ratzinger, prefekt Kongregacji Nauki Wiary, napisał: «Istota Liturgii zawiera się w modlitwie przekazanej przez św. Pawła i w Didache: marana tha: Przyjdź, o Panie. W liturgii wypełnia się już teraz Paruzja, rozciąga się ku Panu, który przychodzi i poucza nas, by wołać: Przyjdź, Panie Jezu! I jeszcze dziś dostrzega się jego odpowiedź i w niej ukazuje się prawda: Tak, przyjdę niebawem!» (Ap 22,17-20) (Il Timone, nr 22, pkt 40)

Powierzam wam, odpowiedzialnym za Kapłański Ruch Maryjny, wypełnienie zadania dotarcia z tym listem do jego członków, żeby do wszystkich doszło moje serdeczne pozdrowienie i moje kapłańskie błogosławieństwo.

W Niepokalanym Sercu Maryi, Wasz mały brat, don Stefano Gobbi

2003 rok

List ks. Stefano Gobbi na rok 2003 do wszystkich członków duchownych i świeckich Kapłańskiego Ruchu Maryjnego na świecie

Ave Maria! Najdrożsi!